Ik heb HPV

Ik heb HPV

Vandaag deel ik een wel heel persoonlijk blogje met jullie. Iets wat mij het afgelopen jaar flink heeft bezig gehouden. Volgend jaar word ik 30 jaar. Dan zou ik eigenlijk voor de eerste keer een oproepje moeten krijgen om een uitstrijkje te laten doen voor het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker. Een oproep die je al véél eerder zou moeten krijgen!

Mijn verhaal

Vorig jaar Augustus begonnen mijn klachten. Tussen mijn menstruaties door kreeg ik opeens tussentijdse bloedingen. Ik zocht er eigenlijk niets achter en dacht dat het ‘spotting’ tussen mijn cyclus was. Toen ik een paar weken later ook merkte dat ik na de geslachtsgemeenschap bloedingen kreeg begon ik me toch een beetje zorgen te maken. Dit had ik nog nooit eerder gehad?

Ik maakte een afspraak bij de huisarts en ging er vol goede moed naartoe. Toen ik mijn klachten beschreef besloot de huisarts even met de welbekende ‘eendenbek’ te kijken en zij vertelde mij dat ik een poliep had.

Doorverwijzing naar de gynaecoloog

Ik kreeg een doorverwijzing naar de Gynaecoloog en daar werd ik verder onderzocht. Hij haalde een stukje van het weefsel weg en vertelde mij dat het geen poliep was maar een Ectropion (oftewel de bekledende laag van de binnenkant van de baarmoederhals komt hierbij aan de buitenkant te liggen).

Verder werd er wat weefsel op kweek genomen en kreeg ik twee weken later telefonisch de uitslag: het zag er allemaal goed uit en ik hoefde niet meer terug te komen. Fiew…wat een opluchting! Mijn klachten waren inderdaad ook weg. Ik had alleen af en toe last van lage buikpijn.

Of was het uitstrijkje toch niet goed?

Vier maanden later was het opeens Januari. Ik was net terug oververhuisd naar mijn ouders. Op maandag 2 januari viel er een brief binnen van het ziekenhuis. Mijn moeder had hem dicht gelaten en wachtte totdat ik thuis kwam van mijn werk. Ik maakte de brief pas ‘s avonds open en las hem hardop voor aan mijn moeder.

Blablablabla PAP3B, niet gekomen voor een vervolgonderzoek na een slechte uitslag, huh wat? Niet gekomen voor een vervolgonderzoek? Mijn uitslag was toch goed? Ik was helemaal verbaasd en snapte er niets meer van. En wat is PAP3B nu weer vroeg ik aan mijn moeder? Dit was voor mij namelijk helemaal onbekend.

Ik zag mijn moeder schrikken: PAP3B is niet goed vertelde ze. Al snel begon ik te googelen en las ik het volgende: “PAP 3B: ernstige afwijking van de cellen. Een behandeling is vaak noodzakelijk.” PAP is dus een benaming voor de uitslag van het uitstrijkje.

Je hebt de volgende PAP uitslagen

Pap 1: de uitslag is normaal. De cellen zijn goed te beoordelen en zien er normaal uit.

Pap 2: enkele cellen zijn anders dan normaal. De cellen die nu anders zijn dan normaal kunnen over 6 maanden weer normaal zijn, doordat er steeds nieuwe cellen worden aangemaakt (net als bij de huid). Bij vrouwen met voor het eerst een pap 2 wordt geadviseerd het uitstrijkje na 6 maanden te herhalen.

Pap 3a: er worden licht afwijkende cellen gevonden; dit zijn geen kankercellen. Het advies is dan herhaling van het uitstrijkje of verder onderzoek met kolposcopie. In dat laatste geval blijken bij de helft van de vrouwen de afwijkingen zo gering te zijn dat geen behandeling nodig is. De andere helft krijgt het advies voor een eenvoudige behandeling van de baarmoederhals.

Pap 3b: meer afwijkende en onrustige cellen dan bij Pap 3a. Verder onderzoek wordt aangeraden. De kans dat een eenvoudige behandeling van de baarmoederhals wordt geadviseerd is groot.

Pap 4: sterkere afwijkingen dan bij Pap 3a/b. Ook hier wordt verder onderzoek aanbevolen. In 90% van de gevallen wordt er een eenvoudige behandeling van de baarmoederhals gedaan zoals een lisexcisie.

Pap 5: sterk afwijkende cellen. Soms alarmeert het uitstrijkje ten onrechte, maar soms is er sprake van baarmoederhalskanker. Verder onderzoek is noodzakelijk.

De Lisexcisie behandeling

Om een lang verhaal kort te maken: Ik had dus in Augustus vorig jaar een verkeerde uitslag doorgebeld gekregen. Ik moest wel degelijk terugkomen omdat mijn uitstrijkje niet goed was. Hier kwam een oplettende assistente in het ziekenhuis achter toen ze de papieren aan het doorkijken was. Mijn moeder belde de volgende dag gelijk het ziekenhuis op omdat ik gewoon moest werken.

Ik wilde zo snel mogelijk naar de Gynaecoloog voor een vervolgonderzoek. Eerst kwamen ze aan met een afspraak van bijna drie weken later. Omdat mijn moeder kwaad werd aan de telefoon mocht ik de volgende dag gelukkig al komen. En natuurlijk ook omdat het ziekenhuis ook wel in zag dat ze een grote fout hadden gemaakt.

Die week ging alles heel snel. De volgende dag lag ik op tafel bij de Gynaecoloog en deed zij een colposcopie. Hiermee ziet de arts het weefsel van de baarmoeder vergroot. Er wordt met jodium gewerkt om het weefsel goed te beoordelen. Zij vertelde mij al snel wat ze zag: veel onrustige cellen in het overgangsgebied van de baarmoedermond.

De Gynaecoloog wilde de onrustige cellen graag verwijderen d.m.v. een lysexcisie behandeling. De gynaecoloog schilt bij deze ingreep met een metalen lisje het afwijkende weefsel weg. Ze vertelde mij dat ze twee dagen later nog een plaatsje vrij had om de behandeling uit te voeren. Toen ik eenmaal met mijn moeder de kamer uitliep moest ik huilen. Ik was toch wel heel erg geschrokken en eigenlijk ook gewoon bang. Vooral het idee vond ik akelig!

HPV en CIN3

Vrijdagochtend ging ik weer terug naar het ziekenhuis voor de lisexcisie behandeling. Ik was bloednerveus! De gynaecoloog die ik had was een super lieve en rustige vrouw. Voor de behandeling kreeg ik een plaatselijke verdoving in mijn baarmoedermond. Even kuchen en toen kwam de prik! De behandeling ging goed en ze heeft alle onrustige cellen kunnen verwijderen. Het weefsel werd op kweek gezet. Twee weken later kreeg ik de uitslag: HPV en CIN3.

Wat kan HPV met je lichaam doen?

HPV staat voor humaan papillomavirus. Dit virus kan baarmoederhalskanker veroorzaken. Om baarmoederhalskanker te kunnen ontwikkelen moet er sprake zijn van een aanhoudende HPV infectie, waarbij het virus aanwezig blijft in het slijmvlies van de baarmoederhals en daar leidt tot een abnormale ontwikkeling van de cellen en uiteindelijk tot een afwijkende CIN.

Je hebt CIN1, CIN2 en CIN3, waarbij CIN3 het ergste is. In meer dan 90% van de gevallen wordt het virus door het afweersysteem na 6 tot 18 maanden uit het lichaam verwijderd, zonder dat het enige schade heeft kunnen aanrichten.

Hoe krijg je HPV?

HPV is erg besmettelijk. Ongeveer 90% van alle seksueel actieve vrouwen en mannen zullen ooit in hun leven besmet worden met het HPV-virus. Huidcontact is al voldoende om besmetting tot stand te brengen. Een belangrijk deel van de infecties wordt via de hand en mond overgebracht.

Ook zonder penetratie kan men dus besmet worden. De kans dat men wordt besmet bij penetratie wordt op 65% geschat. Infecties met HPV geven in de meerderheid van de gevallen geen klachten. Wel kan iemand die besmet is zonder symptomen, de infectie doorgeven aan iemand anders!

Een jaar later

Inmiddels zijn we alweer bijna één jaar verder en heb ik in juli een nieuw uitstrijkje gehad. Klachten heb ik gelukkig niet meer en mijn PAP uitslag was ook goed: PAP1! Ik was zo blij toen ik dat hoorde.Wel vertelde ze erbij dat het HPV virus nog steeds in mijn lichaam zit.

Daarom moet ik in december weer terugkomen om een nieuw uitstrijkje te laten maken. Hier ben ik stiekem toch wel weer een beetje nerveus voor. Ik hoop dat mijn lichaam zo lief is geweest om het HPV virus op te ruimen.

HPV zou meer bespreekbaar moeten worden. Steeds meer jongere vrouwen van onder de 30 jaar raken besmet met het HPV virus zonder dat ze het zelf doorhebben. Daarom vind ik dat uitstrijkjes al véél eerder gedaan zouden moeten worden.

Zeker vanaf een jaar of 20! Het duurt tussen de 10-15 jaar voordat HPV kanker kan worden. Als jij met je 16e besmet raakt met het HPV virus en hier pas op je 30e achterkomt is dit gewoon veel te laat!

Twijfel je en wil je een uitstrijkje laten doen bij de huisarts? Gewoon doen en zeker niet uitstellen! Ik ben in ieder geval blij dat ik het merkte aan mijn klachten. Anders was ik er pas volgend jaar achter gekomen. Dat is ruim 1,5 jaar later!

Had jij al weleens eerder gehoord van HPV?